Ευτυχώς υπάρχει και η τηλεόραση!

Τι έμεινε απ' τον τηλεοπτικό Μάιο; 4 μεγάλες κυρίες μίλησαν.




10.05.2008. Η ζωή είναι αλλού. Κική Δημουλά (σε ερώτηση για το αν υπάρχει ελπίδα)Εκείνος που κάνει τη μεγαλύτερη κατανάλωση της ελπίδας είναι οαπαισιόδοξος, στους οποίους ανήκω, αλλιώς δεν θα είχε τα κότσια να είναι απαισιόδοξος, και είναι πάρα πολύ σωστό αυτό που λέω. Τη μεγαλύτερη κατανάλωση. Αλλά το κάνει κρυφά και ύπουλα. Είναι υποκριτής.


23.05.2008 Στα Άκρα.Λίνα Νικολακοπούλου(Σε ερώτηση για το πως ξεκίνησε να γράφει, αναφερόμενη στην ποίηση του Λόρκα που διάβαζε στα 14-15 της) Είδα να κουμπώνουνε στοιχεία της ψυχής μου και του εσωτερικού μου κόσμου που πάρα πολλοί άλλοι άνθρωποι θα ντρεπόντουσαν να τα εκφράσουν. Εμένα το χαρτί, μ’ έσωσε. Μ' έσωσε, το ότι δεν ντράπηκα να γράψω [...] Μ’ έσωσε, γιατί ο κόσμος που έπρεπε να φτιάξω για να μπορώ να είμαι προστατευμένη ήταν ο κόσμος που έπρεπε να φτιάξω μόνη μου.

10.05.2008Ημερολόγια. Δήμητρα Παπαδοπούλου((σε ερώτηση ότι την κατηγορούν για υποκρισία όταν λέει ότι δεν της αρέσει η δημοσιότητα).
Δηλαδή εγώ δεν υποκρίνομαι όταν λέω ότι δεν τη γουστάρω τη δημοσιότητα, πιστεύω ότι η δημοσιότητα είναι ασθένεια, δηλαδή εμείς, ας πούμε, που είμαστε δημόσια πρόσωπα είμαστε σε μεγάλο βαθμό ασθενείς. Και όλοι αυτοί που θέλουνε να πάρουνε μερίδια και να γίνουνε γνωστοί έστω και για 5 λεπτά είναι, θέλουν να κολλήσουν τον ιό. Το privacy είναι η υγεία.[...]Η ιδιωτικότητα είναι η υγεία η πραγματική[…]Είμαι πια, πώς να στο πω, λίγο αντικοινωνική πια. Δηλαδή είμαι αυτό που ήμουνα πάντα, απλά με την τόση χαρά που ‘χει ο κόσμος με την κάμερα θεωρούμαι εγώ ότι δεν είμαι καλά. Εγώ πιστεύω ότι αυτοί δεν είναι καλά, που ‘ναι όλη μέρα στις κάμερες, δηλαδή είμαι σίγουρη έτσι, έχω πάει, το ‘χω τσεκάρει με γιατρό (γέλια) ότι εγώ είμαι καλά έτσι, και ότι κάποιος που θέλει όλη μέρα να ‘ναι μέσα στο προσκήνιο, πρέπει να υπάρχει μεγάλη τρύπα.


20.05.2008Αλ Τσαντίρι Νιούζ. Δόμνα ΣαμίουΠαιδιά μου, απόψε είναι η Γιουροβίζιον, όλοι κάθονται στις τηλεοράσεις να δουν τη Γιουροβίζιον, τους έχουμε χεσμένους! Εμείς είμαστε εδώ. Ελληνικά. Γεια σου ρε Λάκη!

Υγ: Συμπεριέλαβα στην ατάκα της κυρίας Δόμνας το γεια σου ρε Λάκη γιατί η χρειά και η συγκίνηση της φωνής της μου θύμισε εκείνη που είχε τότε (1983) που φώναζε
Να’ σαι καλά Διονύση, Χρόνια Πολλά! Κάποτε στο Ολυμπιακό στάδιο και 80.000 άνθρωποι χειροκροτούσαν (συναυλίες που δυστυχώς σήμερα έχουν εκλείψει), σήμερα από κάτω το κοινό συνεχίζει να φωνάζει Δόμνα, Δόμνα, Δόμνα (μερικοί άνθρωποι ευτυχώς δεν αλλάζουν).

Μίλησε η εμπειρία

Είχα γράψει στις 29 Απριλίου Portero Vs Barcelona FC: Μόλις πέρασε στον τελικό η Manchester United. Αυτά είναι. Οι παίκτες της δεν μπορώ να πω ότι με πείσανε. Εξαίρεση, ο τερματοφύλακας, γατόνι. Για να δούμε και στον τελικό.

Χθες, τον είδαμε και στον τελικό, ό,τι και να πω είναι λίγο.
Τον φαντάζεστε σε ένα μήνα απέναντι από Καραγκούνη κλπ;
Μάλλον το απεύχομαι!

Βέβαια τι να πούμε για τον Petr Čech; Αν δούμε τις ηλικίες τους, ο Van der Sar 37 και ο Čech μόλις προχθές έκλεισε τα 26. Έχει πολύ μέλλον μπροστά του. Αυτόν; Στο Euro; Λέτε να τον βρούμε; Πάλι;

Μια παρατήρηση, χθες στον τελικό έπαιξαν 4 από την Team of the Tournament του EURO 2004:

Petr Čech
Traianos Dellas
Ricardo Carvalho
Giourkas Seitaridis
Gianluca Zambrotta
Maniche
Pavel Nedvěd
Theodoros Zagorakis
Milan Baroš
Cristiano Ronaldo
Wayne Roone

Κώστα, είσαι σπίτι; Σου' χω θέμα, εκχριστιανίζουν τον Ε.Τ.

Το Βατικανό δεν αποκλείει την ύπαρξη όντων με νοημοσύνη στο διάστημα.


Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς σ' αυτή την 'είδηση';

Ο Ε.Τ. πρέπει να' ναι χριστιανός (κι αν όχι, να γίνει) και μάλιστα απαλλαγμένος απ' το προπατορικό αμάρτημα. Τι τύχη!

Προτείνω στον κύριο Χαρδαβέλα να κάνει μια σχετική εκπομπή για το θέμα και να καλέσει τους τηλε-παπάδες για να ακούσουμε και τη γνώμη της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Καίγομαι να μάθω αν η εκκλησία μας δέχεται ή όχι την ύπαρξη εξωγήινης ζωής και να αιτιολογήσει την άποψη της.
Αν η εκπομπή κάνει νούμερα, θα ήθελα ποσοστά παρακαλώ.

Σε λίγο θα δούμε διαστημόπλοια να φεύγουν απ' το Βατικανό με ιεραπόστολους.
Τι να πεις;
Να γεφυρώσουν το χάσμα θρησκείας-επιστήμης;
200 χρόνια από τη γέννηση του Δαρβίνου;
Μήπως θα τον ανακηρύξουν και Άγιο εκείνη τη βραδιά;
Τι να πεις;
Οκ, σταματάω.



Αλλά ξέρει τι κάνει το Βατικανό, τίποτα δεν είναι τυχαίο.

Δείτε ακόμη σημερινή είδηση
που ανέβηκε στο yahoo UK & Ireland News (αφού είχα ξεκινήσει να γράφω όλα τα παραπάνω και την πρόταση μου στην εκπομπή Αθέατος κόσμος (ή Πύλες του ανεξήγητου)), με τίτλο του Yahoo We are not alone? και τίτλο του άρθρου Britain's X-Files made public.

Να τα τα αρχεία-X της Βρετανίας, βγαίνουν στη φόρα.
Κοίτα κάτι συμπτώσεις. Δεν θέλω σχόλια.
Ε ρε, George Orwell που σας χρείαζεται..


Ε, λοιπόν, αν βρεθούν οι πάντα αθέατοι εξωγήινοι μπορεί να σταματήσουν και οι εκπομπές του κυρίου Κώστα Χαρδαβέλα. Ασχολίαστο κι αυτό.


Για να σοβαρευτούμε και να γράψω κάτι ενδιαφέρον για το θέμα. Μ' αρέσει η άποψη του κυρίου Γιώργου Γραμματικάκη (διετέλεσε πρύτανης των πανεπιστημίων Ιονίου και Κρήτης), ο οποίος είπε σε μια συνέντευξη του, τη βρήκα στο plasma

Τονίζω όμως συνέχεια, και το ίδιο θα μου επιτρέψετε να τονίσω και σήμερα, οτι για το νόημα της ύπαρξης του ανθρώπου το εξής δραματικό μα και ταυτόχρονα συναρπαστικό παράδοξο: Η σημερινή επιστήμη μας πείθει χωρίς καμμία αμφιβολία οτι είμαστε μια απειροελάχιστη κουκίδα σε ένα αδιανόητα μεγάλο και πολύμπλοκο σύμπαν. Η ίδια η Γη είναι ένας ασήμαντος πλανήτης ανάμεσα σε ένα ηλιακό σύστημα που δεν έχει ιδιαίτερη σημασία αφού εκατομμύρια τέτοια τέτοια ηλιακά συστήματα υπάρχουν μόνο στο Γαλαξία μας και υπάρχουν δισεκατομμύρια Γαλαξίες. Ενώ λοιπόν ο άνθρωπος θα έπρεπε κανονικά μέσα στην τόση ασημαντότητα του να αισθάνεται παρατημένος κι απεγνωσμένος, αντίθετα διακατέχεται απο μια περίεργη γεύση αθανασίας και τη ζωή του προσπαθεί πολλές φορές να τη δικαιώσει με την τέχνη, με τη λογοτεχνία, με τον έρωτα, με την αλληλεγγύη προς τους άλλους και με το ενδιαφέρον για τα κοινά. Αυτή λοιπόν η θεμελιώδης αντίφαση της εξωτερικής ασημαντότητας και της διαρκούς εσωτερικής πάλης, είναι νομίζω το μεγαλείο της ανθρώπινης ύπαρξης! Ανακεφαλαιώνοντας λοιπόν καταλήγουμε οτι όχι μόνοι δεν είμαστε στο κέντρο του σύμπαντος, αλλά αντίθετα υπάρχουν δισεκατομμύρια γαλαξίες σαν το δικό μας κι άλλο τόσοι επίσης ήλιοι κι η μόνη ίσως αξιοζήλευτη ιδιαιτερότητα της Γης είναι η ανθρώπινη παρουσία της οποίας ωστόσο μια σύμπτωση της διαπιστωμένης της πλέον ασημαντότητας, όχι μόνο δεν οδηγεί στην απελπισία αλλα στην προσπάθεια για δικαίωση μέσα απο την τέχνη, την ποίηση και τη λογοτεχνία. Δεν ήταν ξέρετε δεδομένο το οτι μιά ύπαρξη πάνω στη Γη θα προσπαθούσε να καταλάβει τον κόσμο που την περιβάλλει, οπότε σε σε τούτο ακριβώς το σημείο ο καθένας μας θα πρέπει να εστιάσει για να αναζητήσει την πραγματική υπαρξιακή του παρουσία και να λύσει το μυστήριο της αντίφασης έτσι όπως πολύ ωραία το εξέφρασε κάποτε κι ο Αινστάιν όταν κάποιος αστρονόμος τον ρώτησε: "κύριε καθηγητά ο άνθρωπος για το σύμπαν δεν είναι τίποτα άλλο πέρα απο μιά ασήμαντη κουκίδα?" κι εκείνος απάντησε: "Ναι αλλα αυτή η κουκίδα είναι ταυτόχρονα και αστρονόμος!!!!"


Και η άποψη του για τους εξωγήινους( στο περίπου γιατί δεν μπορώ να τη βρώ online), πιστεύει ότι πρέπει να υπάρχουν αλλά, ευτυχώς ή δυστυχώς, δε θα τους γνωρίσουμε ποτέ, τα εκατομμύρια έτη φωτός δεν επιτρέπουν σε ζωντανό οργανισμό να τα διασχίσει.

Ο κύριος Γραμματικάκης τα τελευταία χρόνια πέρα από τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα (απομόνωση quarks στα βάθη της Μεσογείου και πολλά άλλα-σημαντική στιγμή όταν με την ομάδα του φέρανε τον Hawking στο Πανεπιστήμιο Κρήτης-), επιχειρεί γράφοντας βιβλία (Η κόμη της Βερενίκης, Η αυτοβιογραφία του φωτός) να εκλαϊκεύσει την επιστήμη, να μπορούν να απολαύσουν τη μαγεία της και οι άσχετοι όπως εγώ.

Όποιος λοιπόν ενδιαφέρεται να μάθει για το φως (απ' τη στιγμή της γέννησης του μέχρι σήμερα), για μαύρες τρύπες, για μεγανόβα και πάρα πολλά άλλα τέτοια ενδιαφέροντα, μπορεί ν' ακούσει όλη τη συνεντεύξη του Στα Άκρα εδώ. Αξίζει πραγματικά. (Εκεί είχα δει αυτό που έγραψα παραπάνω για τους εξωγήινους.)

Παρατηρήστε καλά τη φωτογραφία, βλέπετε αυτό το UFO που αχνοφαίνεται;


(Γαμώτο, πρέπει να το καθαρίσω αυτό το τζάμι)

Μπλογκοπαίχνιδο ID-ιογράφΩς

Ο Allu Fun Marx προσκαλεί τους ελληνόφωνους bloggers και αναγνώστες να πάρουν μέρος στο μπλογκοπαίχνιδο ΙδιογράφΩς. (ήδη 160 ιδιόγραφα σημειώματα μέσα σε 6 μέρες)


Ο λόγος και σκοπός (αντιγράφω από τον Αλλουφάνιο Μάρξ):

'Εντάξει, με το πληκτρολόγιο σε είδαμε…
Τα κουτσοκαταφέρνεις. Για να σε δούμε όμως και σε πιο κλασικά μέσα γραφής. Όχι, δεν ζητάμε να σκαλίσεις την πέτρα, να γράψεις στα τοιχώματα της σπηλιάς ή να πάρεις την πλάκα και το κοντύλι. Πάρε ένα στυλό, ένα μολύβι, ένα μαρκαδόρο, μια κηρομπογιά, ένα κραγιόν και γράψε κάτι. Κάτι που να σε αντιπροσωπεύει όμως. Γιατί όπως λέγανε και οι παλιοί scripta manent. Και πού το ξέρεις; Μπορεί κάποτε να εκδοθούμε σε λεύκωμα.
Γράψε λοιπόν, σκανάρισέ το και ανέβασέ το στο blog σου.
Και μετά “ειδοποία ρε μπούρδα Καραβάγγο” για να προσθέσουμε το αυτόγραφο στην συλλογή.
Ειδοποία, γράφοντας στο τέλος του ποστ σου το μαγικό ξόρκι: για το http://autographcollectors.blogspost.com'

Όπως έδωσε τις οδηγίες:

'Λοιπόν, τα πράγματα είναι απλά:
1. Γράψε
2.Σκάναρε (ή φωτογράφισε… )
3. Πόσταρε.
4. Ειδοποία! Απαραίτητα στο τέλος του ποστ γράψε: για το http://autographcollectors.blogspot.com
5. Προσκάλεσε άλλους 5 ή και περισσότερους blogger να συμμετέχουν.'

Προσκαλώ τους pareisaktos, avarikos και Iasonas Kyprianos

Για το http://autographcollectors.blogspot.com

Ναργκίς, η ασσύμετρη απειλή

Οι πρωταγωνιστές του στρατιωτικού καθεστώτος

Aπό το in.gr σήμερα

Μακροπρόθεσμες οι επιπτώσεις;
Εύθραυστος ο μύθος της πανίσχυρης χούντας μετά τον φονικό κυκλώνα, λένε αναλυτές

Γιανγκόν
Εδώ και δεκαετίες, το στρατιωτικό καθεστώς της Μιανμάρ υπερασπίζεται τον τρόπο που κυβερνά τη χώρα επισημαίνοντας πως διατηρεί την ενότητά της και την οδηγεί στο δρόμο της ευημερίας. Όμως ο κυκλώνας Ναργκίς που προκάλεσε το θάνατο σε τουλάχιστον χιλιάδες ανθρώπους στη χώρα, έδειξε το πόσο εύθραυστος είναι αυτός ο μύθος, αλλά και τις πιθανές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της καταστροφής για τους στρατηγούς, επισημαίνουν αναλυτές.

Πολλοί από τους επιζώντες έσπευσαν να κατακρίνουν την αργοπορία του στρατού να αντιδράσει, λέγοντας ότι ο στρατός είχε δείξει μεγαλύτερη προθυμία τον περασμένο Σεπτέμβριο να κατέβει στους δρόμους της Γιανγκόν για να καταστείλουν τις διαδηλώσεις των βουδιστών μοναχών.

«Το καθεστώς έχασε τη χρυσή ευκαιρία να στείλει στρατιώτες μόλις πέρασε ο κυκλώνας και να κερδίσει τους ανθρώπους. Όμως δεν το έκανε. Που είναι οι στρατιώτες και οι αστυνομικοί; Ήταν πολύ γρήγοροι και επιθετικοί στις διαδηλώσεις την περασμένη χρονιά» δήλωσε χαρακτηριστικά ένας συνταξιούχος δημόσιος υπάλληλος.
Αν και το στρατιωτικό καθεστώς φαίνεται ξεπέρασε την «ξενοφοβία» του και ανακοίνωσε πως θα δεχτεί βοήθεια από το εξωτερικό, οι περισσότεροι από τους πέντε εκατομμύρια κατοίκους της Γιανγκόν δεν πιστεύουν ότι τελικά θα συμβεί κάτι τέτοιο.

«Δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την κατάσταση μόνοι τους, αλλά φοβάμαι ότι τελικά δεν θα δεχτούν βοήθεια από την διεθνή κοινότητα» ένας από τους κατοίκους της Γιανγκόν.
Αλλωστε δεν ήταν λίγοι εκείνοι που κατήγγειλαν ότι οι στρατιώτες ελάχιστα έκαναν για να μετακινήσουν δέντρα και χαλάσματα από τους δρόμους, αφήνοντας τους κατοίκους και τους βουδιστές μοναχούς να αντιμετωπίσουν την κατάσταση.
Από την άλλη, η κρατική τηλεόραση προβάλλει την άμεση αντίδραση των στρατιωτικών δείχνοντας τους αρχιστράτηγους να μοιράζουν βοήθεια σε βουδιστικούς ναούς ή να επιβιβάζονται σε ελικόπτερα και τους στρατιώτες με τσεκούρια και πριόνια να προσπαθούν να απομακρύνουν πεσμένα δέντρα από πλημμυρισμένες περιοχές.
«Οι περισσότεροι κάτοικοι της Μιανμάρ είναι πολύ πιθανό να θεωρήσουν τις εικόνες αυτές ως την απόλυτη προπαγάνδα και να μην πεισθούν» υπογραμμίζει ο πολιτικός αναλυτής Αουνγκ Ναΐνγκ Όο, ο οποίος ζει στην Ταϊλάνδη από το 1988.
Ο πολιτικός αναλυτής θεωρεί ότι το στρατιωτικό καθεστώς προσπαθεί να δείξει στους πολίτες της ότι η χώρα έχει τη δυνατότητα να αντιμετωπίζει τις καταστροφές. «Αυτό είναι το μήνυμα που πάντα στέλνουν προς τα έξω: δεν χρειαζόμαστε βοήθεια» δηλώνει.
«Όμως ο μύθος που πρόβαλαν ότι είναι καλά προετοιμασμένοι διαλύθηκε και αυτό θα έχει μακροπρόθεσμα σοβαρές πολιτικές επιπτώσεις» κατέληξε.
Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Reuters

και

Αναβολή δημοψηφίσματος

Το στρατιωτικό καθεστώς στην Μιανμάρ θα αναβάλλει για τις 24 Μαΐου το δημοψήφισμα σε περιοχές της Γιανγκόν και στο Δέλτα της Ιραουάντι, των περιοχών δηλαδή που επλήγησαν περισσότερο από τον κυκλώνα το περασμένο Σαββατοκύριακο, ανακοίνωσε η κρατική τηλεόραση.

Ωστόσο, το προγραμματισμένο για τις 10 Μαΐου δημοψήφισμα θα διεξαχθεί κανονικά στην υπόλοιπη χώρα, σύμφωνα με την ίδια πηγή.



Από Τα Νέα στις 30/07/07

Ανεπάρκεια


ΑΚΡΙΒΗ στα... πίτουρα αποδεικνύεται η κυβέρνηση στην υπόθεση των πυρκαγιών. Δεν θέλησε ή δεν προνόησε έγκαιρα να διαθέσει εκατό εκατομμύρια ευρώ προκειμένου να οργανώσει και εξοπλίσει τις υπηρεσίες πυρόσβεσης.
Τώρα η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με έναν βαρύ λογαριασμό, που ενδέχεται να ξεπεράσει και τα δέκα δισεκατομμύρια ευρώ- τόσο εκτιμάται ότι θα στοιχίσουν, εφέτος και τα επόμενα χρόνια, οι ζημιές από τις πυρκαγιές που ήδη έχουν καταστρέψει περίπου ένα εκατομμύριο στρέμματα.
ΚΑΙ όμως, οι φορολογούμενοι θα μπορούσαν να είχαν γλιτώσει αυτό το τεράστιο ποσό και το πολλαπλάσιο κοινωνικό κόστος, αν είχαν γίνει έγκαιρα οι κινήσεις που απαιτούνταν, ώστε να μην παρουσιάζει η χώρα εικόνα τριτοκοσμική στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών.
«ΟΙ εκλογές θα γίνουν στην ώρα τους», επαναλαμβάνει κάθε τόσο ο Πρωθυπουργός. Για όλα τα υπόλοιπα, το ρολόι έχει σταματήσει.
Πυροσβέστες και δασικοί υπάλληλοι δεν προσελήφθησαν στην ώρα τους- δηλαδή πριν από τις φωτιές. Για αεροπλάνα και ελικόπτερα αρχίσαμε τα παρακάλια στον Πούτιν, μόνον όταν κάηκε η Αιγιάλεια. Οι καθαρισμοί των δασών θα γίνουν από Σεπτέμβριο.
ΤΑ πυροσβεστικά οχήματα που λείπουν θα αγοραστούν κι αυτά «στην ώρα τους»- αν όλα πάνε καλά, θα αντιμετωπίσουν τις φωτιές του... 2008.
Ίσως μάλιστα τότε να έχει καταστρωθεί ένα σχέδιο συντονισμού των αρμοδίων- για να μην τσακώνονται πάνω στις στάχτες!
ΤΟ χειρότερο: ο Πρωθυπουργός τον Μάρτιο και οι υπουργοί Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης τον Μάιο παραπληροφορούσαν, λέγοντας ότι η χώρα είναι πανέτοιμη, και μάλιστα νωρίτερα από κάθε άλλη χρονιά, για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών. Δεν ήξεραν φαίνεται πως το ψέμα έχει κοντά ποδάρια.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ τα ίδια φαίνεται ότι θα συμβούν και με τη λειψυδρία: τα αποθέματα νερού βρίσκονται στο κατώτερο σημείο της τελευταίας πενταετίας. Αλλά για την κυβέρνηση, πέρα βρέχει...


Υγ: Ελπίζω και εύχομαι να σταματήσει εκεί ο αροθμός των θυμάτων και όλα αυτά τα εκατομμύρια δολάρια της βοήθειας να πάνε εκεί όπου τα έχουν ανάγκη.

No country for old men

Όπως βλέπετε και απ’ τη φωτογραφία δεν θα αναφερθώ στην ταινία (δεν την έχω δει ακόμα) αλλά στο βιβλίο No country for old men, στα ελληνικά η μετάφραση Καμία πατρίδα για τους μελλοθάνατους (το αν η μετάφραση του old men ορθώς έγινε μελλοθάνατοι είναι ένα θέμα προς συζήτηση, θα το προτιμούσα Καμία πατρίδα για γέρους).

Ένα πολύ ιδιαίτερο βιβλίο, μια πολύ ιδιαίτερη γραφή, ένας πολύ ιδιαίτερος συγγραφέας, Cormac McCarthy, θεωρείται ένας απ’ τους 4 καλύτερους Αμερικάνους συγγραφείς της γενιάς του, οι άλλοι 3 είναι οι Thomas Prynchon, Don DeLillo και Philip Roth.

Αν και με τα άλλα του βιβλία έχει κερδίσει πολλά βραβεία, το συγκεκριμένο δεν είναι από τα καλύτερα του. Το καλύτερο του, μόλις το 2007, The road, κέρδισε το βραβείο Pulitzer 2007.

Δεν ήμουν έτοιμος για ένα τέτοιο τρόπο γραφής, κουραστικό μέχρι να τον μάθεις, μετά απλώς απολαυστικό. Σε παίρνει ο συγγραφέας απ’ το χέρι και σου δίνει τους κώδικες που χρειάζεσαι, μετά σε αφήνει στα βαθιά αλλά είσαι ήδη έτοιμος γι’ αυτό και το περιμένεις.

Τότε καταλαβαίνεις, το μεγαλείο, το δύσκολο και ακατόρθωτο της ανάγνωσης τώρα πια δίνει τους καρπούς του. Τίποτα έτοιμο στο πιάτο, στο ναδίρ οι πληροφορίες, στο ζενίθ η ελεύθερη φαντασία του αναγνώστη, ο οποίος πρέπει να ενεργήσει, όχι απλώς να διαβάσει. Συχνά θα κουραστεί και θα’ ναι έτοιμος να τα παρατήσει αλλά δεν θα το κάνει.

Και να αναφερθώ με παραδείγματα στην ιδιαίτερη γραφή. Οι διάλογοι χωρίς σημεία στίξης που να σε βοηθούν να καταλάβεις ποιος μιλάει. Καμία περιγραφή προσώπου, μόνο ένα όνομα, ίσως και μια ηλικία. Διαφορετικά επίπεδα αφήγησης, τριτοπρόσωπη αλλά και ένας μονόλογος. Αρχίζει κεφάλαιο και πολύ παρακάτω συναντάς ένα όνομα για να καταλάβεις σε ποιον ήρωα αναφέρεται το κεφάλαιο. Μιλάνε 2 πρόσωπα και ενώ είσαι σίγουρος ότι ήξερες ποιος έλεγε τι, φτάνοντας στο τέλος του διαλόγου ανατρέπεσαι.

Το αποκορύφωμα του ταλέντου του συγγραφέα, για μένα, ήταν οι διάλογοι. Ένιωθες πως δεν υπήρχε συγγραφέας στη μέση. Η ίδια η σκέψη του συγγραφέα για τους ήρωες του έχει φτάσει τόσο μακριά ώστε αυτοί να φαίνονται τόσο αληθινοί σα να μην είναι ήρωες βιβλίου, σα να τους βλέπεις στο θέατρο, ας πούμε.


Το βιβλίο σα θέμα δεν είναι καθόλου πρωτότυπο. Έχει να κάνει με πολύ κλασική ιστορία, ναρκωτικά, λεφτά, βία και έναν δολοφόνο. Καθώς διαβάζεις έρχεται στο μυαλό σου ό,τι αμερικάνικο έχεις δει, από Prison Break και Robocop μέχρι Western και Michael Mour. Στο επίπεδο είναι η διαφορά. Φυσικά ο συγγραφέας δεν προσπαθεί να δώσει απαντήσεις ή λύσεις στο θέμα της βίας στη σύγχρονη αμερικάνικη ιστορία, ούτε στα μεγάλα ζητήματα ζωής, θανάτου, θεού. Ο McCarthy γνωρίζει πολύ καλά ότι εφικτές απαντήσεις είναι μόνο αυτές που προέρχονται απ’ τις προσωπικές εμπειρίες των ανθρώπων, εδώ των ηρώων του. Ο καθένας τη δική του, ο καθένας τη ζωή του.

Για παράδειγμα, ο δολοφόνος που σκοτώνει για πλάκα και θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένας ακόμα ηλίθιος (υπέρμαχος της ανθρώπινης βλακείας σε αμερικάνικο χολιγουντιανό θρίλερ) φιλοσοφεί λέγοντας σ' ένα απ' τα θύματα του:

Και το πιο μικρό πράγμα μπορεί να γίνει όργανο της μοίρας, είπε ο Σίγκαρ. Και το πιο ασήμαντο. Πράγματα που ούτε καν τα προσέχεις. Που περνάνε από χέρι σε χέρι. Ο κόσμος δεν τους δίνει σημασία. Και ξαφνικά μια μέρα ξεκαθαρίζουν οι λογαριασμοί. Και όλα αλλάζουν. Και θα μου πεις, σιγά. Ένα κέρμα είναι. Για παράδειγμα. Τι αξία έχει ένα κέρμα; Σιγά μην είναι όργανο της μοίρας. Βλέπεις ποιο είναι το πρόβλημα, λοιπόν. Το να διακρίνεις την πράξη από το αντικείμενο. Σαν να’ ναι ανταλλάξιμο ένα χρονικό σημείο στην ιστορία με κάποιο άλλο. Γίνεται αυτό; θα μου πεις. Σιγά, ένα κέρμα είναι. Και όντως, ένα κέρμα είναι. Όντως. Ή μήπως όχι;


Καλή ανάγνωση!

Γαλλικός Μάης

40 Χρόνια πέρασαν. Η αλήθεια είναι ότι η δικιά μου γενιά (γύρω στα 25), αυτή που δεν της έτυχε και η καλύτερη εκπαίδευση, δε γνωρίζει και πολλά γι' αυτό, το Μάη του '68. Μακάρι να κάνω λάθος.

Γι' αυτό λοιπόν, είπα να κάνω μια έρευνα, ξεκίνησα από wikipedia είχε αρκετά, που ως συνήθως είναι μόνο η αρχή, αυτά σε πάνε αλλού, και τελικά καταλήγεις- πάντα- σε άσχετα.
Εδώ η διεύθυνση από το Βικιπαίδεια ,έχει την ιστορία, φωτογραφίες (όπως η παραπάνω) κλπ κλπ.

Επίσης, καλό μήνα και καλή πρωτομαγιά!

Παρακάτω συνθήματα (απ'την ίδια σελίδα), (ακολουθεί η μετάφραση).



Γαλλικά
Il est interdit d'interdire.
Pouvoir à l'Imagination
Soyez réalistes, demandez l'impossible.
Lisez moins, vivez plus.
L'ennui est contre-révolutionnaire.
On ne revendiquera rien, on ne demandera rien. On prendra, on occupera.
Le patron a besoin de toi, tu n'as pas besoin de lui.
Travailleur: Tu as 25 ans mais ton syndicat est de l'autre siècle.
On achète ton bonheur. Vole-le.
Je suis venu. J'ai vu. J'ai cru.
La poésie est dans la rue.
L'alcool tue. Prenez du L.S.D.
Debout les damnés de l'Université.
Sous les pavés, la plage !
Je t'aime ! Oh ! dites-le avec des pavés !
Ni Dieu ni maître!


Ελληνικά
Απαγορεύεται το απαγορεύεται.
Η Φαντασία στην Εξουσία
Να 'στε ρεαλιστές, ζητήστε το αδύνατο.
Διαβάστε λιγότερο, ζήστε περισσότερο.
Η ανία είναι αντεπαναστατική.
Δεν θα αξιώσουμε τίποτα, δεν θα ζητήσουμε τίποτα. Θα πάρουμε, θα καταλάβουμε.
Το αφεντικό έχει ανάγκη εσένα, δεν τον έχεις εσύ ανάγκη.
Εργαζόμενε: Είσαι 25 χρονών αλλά το συνδικάτο σου είναι του προηγούμενου αιώνα.
Αγοράζουν την ευτυχία σου... Κλέψ' την.
Ήρθα. Είδα. Πίστεψα.
Η ποίηση βρίσκεται στους δρόμους.
Το αλκοόλ σκοτώνει. Πάρτε LSD.
Εμπρός του Πανεπιστημίου οι κολασμένοι.
Κάτω από τα πεζοδρόμια, η παραλία!
Σ' αγαπώ! Ω, πέστο με πέτρες!
Ούτε Θεός ούτε αφέντης!