Friday 4 April 2008

Σατραπεία έως και σήμερα. Αύριο όχι!


‘Ο Γιαννάκης, 25 χρόνων, καλό παιδί, μόλις διορίστηκε σε μια πολύ καλή θέση στο δημόσιο, ας είναι καλά ο θείος του που έβαλε τα μέσα αλλιώς τι θα ‘κανε το παιδί;’

Και έρχομαι εγώ με τις απορίες μου, γιατί ρε παιδιά, γιατί;
Πως τα κάναμε έτσι; Αυτή η γλώσσα, η εξέλιξη της καταγράφει τα πάντα, μαρτυράει τα πάντα. Δείτε λέξεις που έχουμε για το μέσο και τη διαφθορά: μέσο, βύσμα, δόντι, ρουσφέτι, δωροδοκία, λάδωμα, μίζα, σπρώξιμο, βόλεμα, φακελάκι, πελάτης και σίγουρα κι άλλες που δεν θυμάμαι τώρα.

Μα είναι ωραίο να παρακαλάει μάνα και πατέρας τον καθένα, να υπόσχεται ψήφους, να γίνεται ρεζίλι, να τρέχει από πόρτα σε πόρτα, από τηλέφωνο σε τηλέφωνο, κάθε μέρα, να ψάχνει, τι; Μπας και καταφέρει να χώσει τον κανακάρη ή την κανακάρισσα του στο δημόσιο, στον παράδεισο, εκεί, στο χώρο της αποχαύνωσης: ‘Ρε τι επιχείρηση ν’ ανοίξεις, πας καλά; Κοίτα να μπεις στο δημόσιο κι άσε τις μαλακίες, μισθός βρέξει χιονίσει, και εσύ τι θα κάνεις, θα τα ξύνεις, όπως όλοι, μην είσαι χαζός!’

Αυτά σιχαίνομαι.
Αυτά είναι που μας κρατάνε πίσω. Πείτε μου ένα όφελος απ’ τη διαφθορά, εντάξει ίσως γι’ αυτόν που κερδίζει κάτι μόνο, αλλά οι υπόλοιποι; Θα μου πείτε η μισή Ελλάδα έχει μέσο (αυτό το πιστεύω σίγουρα), όπως έλεγε κι ένας πολιτικός, σα μικρή χώρα που είμαστε, ο καθένας έχει κι από ένα γνωστό εδώ κι εκεί.

Άντε, βραχυπρόθεσμα μπορεί κάποιοι πραγματικά να βολεύονται, αλλά η επόμενη γενιά; Θέλετε να παρακαλάτε κι εσείς αύριο για τα παιδιά σας;

Το χείριστο όλων, τα τελευταία χρόνια, βλέπω πολλούς να απολαμβάνουν κάποια ευκολία με βύσμα και αντί να το κρύβουν, το διατυμπανίζουν με υπερηφάνεια (το’ χω δει και είπα ήμαρτον!) ενώ θα ‘πρεπε τουλάχιστον να κοκκινίζουν, όσο να πεις είναι και παράνομο ρε. Αυτό είναι ηλιθιότητα! Και μετά γεμίζει ο διοικητικός τομέας με ανθρώπους ανίκανους που μάλλον απεχθάνονται αυτό που κάνουν.

Κι εδώ έγκειται το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδας σήμερα, η αποδυνάμωση των θεσμών, κανένας σεβασμός στους νόμους από κανέναν (α, συγγνώμη από κάποιους μαλάκες μόνο που την πληρώνουν πάντα, που δεν είναι τόσο ευφυείς όσο οι άλλοι, οι ξύπνιοι). Ποιος εμπιστεύεται τη δικαιοσύνη, την αστυνομία, τις εξουσίες γενικά;

Πρωτοσέλιδο σήμερα σε Ισπανική εφημερίδα Συνελήφθη πολιτικός του κόμματος της αντιπολίτευσης για διαφθορά. Λέω σε μια φίλη να μου το μεταφράσει για να σιγουρευτώ και τότε της λέω ‘Α, η διαφθορά στην Ελλάδα είναι τόσο νορμάλ, κανείς δεν πρόκειται να συλληφθεί για κάτι τέτοιο’, ‘Καλά’, μου λέει, ‘κι εδώ έτσι είναι αλλά μόνο για μικρές περιπτώσεις, γενικά κανείς δεν λέει τίποτα, αλλά όταν πρόκειται για κάτι που βγάζει μάτι, πολλά λεφτά κλπ, ε τότε κάτι γίνεται.’
Στην Ελλάδα από πότε έχουμε να δούμε τέτοιο πρωτοσέλιδο; Απ’ τον Κωσκοτά; Ελπίζω όχι.

Θα βγαίνατε στο δρόμο ενάντια στη διαφθορά; Θα καταγγέλλατε κάποιον επειδή διαφθείρει ή διαφθείρεται, έναν αστυνομικό που τα παίρνει, έναν που δεν πληρώνει φόρους, έναν που περνάει στον ΑΣΕΠ με βύσμα; Αν σας λέγανε ότι για κάθε καταγγελία θα παίρνατε ένα (καλό) χρηματικό ποσό; Το παρατραβάω; Δε γίνεται; Μπορεί.

Δείτε εδώ, άνθρωποι που ρίχνουν προτάσεις στο τραπέζι, μακάρι να γίνει κάτι ν' αλλάξει αυτό το χάλι. Μηδενική ανοχή στη διαφθορά είπε η κυβέρνηση, πρωταπριλιάτικο ήταν ρε.

Ο Καβάφης ήξερε τι έγραφε, διαβάστε το ξανά και ξανά…

Η Σατραπεία

Τι συμφορά, ενώ είσαι καμωμένος
για τα ωραία και μεγάλα έργα
η άδικη αυτή σου η τύχη πάντα
ενθάρρυνσι κ’ επιτυχία να σε αρνείται·
να σ’ εμποδίζουν ευτελείς συνήθειες,
και μικροπρέπειες, κι αδιαφορίες.
Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις,
(η μέρα που αφέθηκες κ’ ενδίδεις),
και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα,
και πηαίνεις στον μονάρχην Aρταξέρξη
που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του,
και σε προσφέρει σατραπείες και τέτοια.
Και συ τα δέχεσαι με απελπισία
αυτά τα πράγματα που δεν τα θέλεις.
Άλλα ζητεί η ψυχή σου, γι’ άλλα κλαίει·
τον έπαινο του Δήμου και των Σοφιστών,
τα δύσκολα και τ’ ανεκτίμητα Εύγε·
την Aγορά, το Θέατρο, και τους Στεφάνους.
Aυτά πού θα σ’ τα δώσει ο Aρταξέρξης,
αυτά πού θα τα βρεις στη σατραπεία·
και τι ζωή χωρίς αυτά θα κάμεις.





avarikos είπε: <<Γιατί το "έλα μωρέ... δεν πειράζει.. ο πρώτος είναι ή ο τελευταίος" πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει...>>

No comments: